"Iskra" Alicja Wlazło

-Na drugi raz uważaj, czego sobie życzysz, Kalisto. -Głos Sigarra przybrał poważny ton. -Życzenia lubią się spełniać.

-Szczególnie te, które nie powinny -wysłałam do jego myśli.

Nie spodziewałam się odpowiedzi, nadeszła jednak po dłuższej chwili; całkiem nieproszona.

-Odnoszę wrażenie, że tylko te.

Tytuł: Iskra

Autor: Alicja Wlazło

Seria: Zaprzysiężeni (tom 2)

Strony: 325

Bohater/ka: Sigarr/Laureen

Wydawnictwo: Inanna

Nadszedł mrok, ale gdzieś w nim tli się jeszcze iskierka nadziei!

Laureen z całych sił próbuje sprostać pokładanym w niej oczekiwaniom, ale strach i tęsknota za utraconą rodziną sprawiają, że trudno jej pogodzić się z obojętnością Sigarra i wymaganiami Ladysława. Intrygi pośród Zaprzysiężonych zataczają coraz szersze kręgi i nie wiadomo kto jest przyjacielem a kto wrogiem.

Ziemia spłynie krwią i łzami... Czyimi?!
(Opis z Lubimy czytać)

Pierwszy tom bardzo mi się spodobał. Historia Laureen i Sigarra wciągnęła mnie w swoje sidła i miałam ochotę na więcej, dlatego długo wyczekiwałam kontynuacji. Jak wypadła „Iskra”? Mrok - recenzja

Laureen, a raczej Kalista, ponieważ bransoleta po zaprzysiężeniu nadała jej nowe imię, wkracza w szeregi Zaprzysiężonych. Nie spodobała mi się zmiana imienia, ponieważ przyzwyczaiłam się do niego. Niektórzy mówili na nią Liz. Przechodzi próby wraz z dwoma innymi kandydatami i staje się nowicjuszką w ich szeregach. Odkrywa w sobie nowe pokłady siły, ale nadal ma w sercu inny cel. Chce uratować swoją rodzinę, jednak musi być cierpliwa. Uczy się i trenuje z Sigarrem oraz innymi Zaprzysiężonymi, w tym z Silimirem. W dodatku zbliża się atak ze strony Nieumarłego...

Styl pisania nadal przystępny dla czytelnika. Mamy rozdziały z kilku perspektyw, przez co wiemy więcej. Jednak za mało było Laureen i Sigarra. Mam straszny niedosyt.

–Kiedyś ci wyjaśnię –usłyszałam w głowie jego głos.

Ponownie skupiłam wzrok na książce.

–Ostatnio każda obietnica wydaje mi się bez pokrycia.

Uniósł kącik ust, po czym odpowiedział:

–Bo nie usłyszałaś jeszcze żadnej ode mnie.

Okładka skradła moje serce. Jest magiczna i ten błękit <3

Co do bohaterów mamy kilku starych, ale dochodzą i nowi. Każdy z nich jest ważny i wnosi coś do fabuły. Kalista zmienia się i dojrzewa, nie podejmuje pochopnych decyzji. Walczy dla rodziny i przetrwania. Sigarr nie wie czego chce. Raz odpycha Liz, a zaraz jest blisko niej. Sama zwariowałam od tych jego skrajnych zachowań i miałam ochotę mu przywalić. Za to Silimir okazał się naprawdę dobrym przyjacielem. Szkolił ją i wspierał. Tak jak Nancy. Kalista nie wie, komu może zaufać, a kto może okazać się tym złym. Musi wierzyć swojej intuicji i nie sparzyć się.

Podsumowując, kontynuacja spodobała mi się, ale mam lekki niedosyt. Wielu rzeczy nadal nie wiemy i jest zbyt dużo tajemnic. Jest to z pewnością zamierzony efekt, na dalsze części, ale ja chciałabym wiedzieć wszystko od razu. Książka jest dobra, sprawia, że można się zrelaksować i wkroczyć w świat fantastyki. To historia o przyjaźni, walce, odnajdywaniu własnej siły i determinacji oraz o ludziach, którzy mają cel w życiu. Ja czekam na kolejny tom, a Wam polecam zapoznać się z tą serią.

– Mów – rzekłem. – Co cię martwi?

Przeniosła wzrok na mgłę.

– Czyli, jeśli przejdziemy na drugą stronę tej… zasłony, nie będzie już odwrotu?

Zaśmiałem się.

– Liz – zacząłem wolno, mój głos wypełniała rezygnacja. – A czy odwrót kiedykolwiek tak naprawdę istniał?

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję Wydawnictwu:

Moja ocena: 7/10