"Wyspa Mgieł" Maria Zdybska

Być może prawdziwa wolność jest zawsze okupiona samotnością.

Tytuł: Wyspa Mgieł

Autor: Maria Zdybska

Seria: Krucze serce (tom 1)

Strony: 469

Bohaterka: Elirrianoi

Wydawnictwo: Inanna

Czasami dwie dusze łączy więź silniejsza niż śmierć.
Ona – przybrana córka pirata, uratowana z morskiej kipieli. W jej przeszłości ukryty jest klucz do potężnej mocy, która może przynieść wybawienie lub zgubę.
On – potężny mag, wyrzutek, arogant i sybaryta. Od lat poszukuje, choć sam nie wie, czego i dlaczego.
Kiedy jednak ich drogi się spotykają, przejmują nad nimi kontrolę siły potężniejsze od nich samych. Bogowie i demony, nieumarli i czarnoksiężnicy, zapomniana magia i stracone życia – droga do ich poznania zaczyna się na tajemniczej Wyspie Mgieł. (Opis - Lubimy czytać)

- Piracki honor? - zadrwił, unosząc wysoko brwi.
- Piracka duma - poprawiła go lodowatym tonem. - Honor jest dla naiwnych rycerzyków w lśniącej zbroi - prychnęła.

Z niecierpliwością wyczekiwałam tej książki od dnia, w którym ją zobaczyłam. Po zachęcającym opisie i pięknej okładce liczyłam na coś naprawdę dobrego i na szczęście się nie zawiodłam.

Młoda Lirr to przybrana córka pirata i zakładniczka na dworze znienawidzonej przez nią księżnej Maeve. Dziewczyna wiedzie normalne życie do czasu pojawienia się Viorela, tajemniczego medyka, który przybył pomóc księżnej. W tym celu wysyła Lirr na Wyspę Mgieł, skąd ma przynieść świętą wodę. Dziewczyna jest niefortunnie zakochana w synu księżnej, Caelu i to z tego powodu zgadza się wyruszyć w niebezpieczną podróż.

Styl autorki przypadł mi do gustu już od pierwszych stron. Jest lekki i prosty, a w połączeniu z ciekawą fabułą sprawia, że trudno się oderwać. Autorce udało się stworzyć niepowtarzalny klimat, który jest dużym atutem książki. Nie ma zbędnych i nudnych opisów, lecz przyjemne przedstawienie świata, nie zabrakło też zabawnych dialogów i wartkiej akcji.

Życie i śmierć to dwie strony jednej monety […]

Nigdy nie wiadomo tylko, jak upadnie, jeśli ją podrzucisz.

Podobała mi się również kreacja bohaterów. Mają swoje wady i zalety, ale ich polubiłam (z małymi wyjątkami).

Lirr to twardo stąpająca po ziemi dziewczyna o ognistym temperamencie i ciętym języku. Jest też wrażliwa, a czasem trochę naiwna. Kocha morze i nie może się odnaleźć na dworze księżnej, tym bardziej, że nie zna swojej przeszłości. Polubiłam ją za jej charyzmę, upór i odwagę.

Raiden to arogancki i tajemniczy mag, który doprowadzał Lirr do szewskiej pasji, a mi przysporzył wiele śmiechu. Jest irytujący, ironiczny i bezczelny. To postać, którą można pokochać lub znienawidzić. Ja zrobiłam to pierwsze.

- Morze rzadko wybacza.

- Mówisz, jakby morze było istotą…

- Wszystko wokół ma swoją duszę.

Inne postacie, takie jak Milda, Rosmerta, Asterle czy kruk również wzbudziły moją sympatię, czego nie mogę powiedzieć o księżnej, medyku czy Caelu.

Wyspa Mgieł to historia pełna magii, piratów, ciekawych istot, kłamstw, intryg, humoru, zwrotów akcji, mrocznych niespodzianek i mnóstwa emocji. Jest nieprzewidywalna i nie brak jej momentów przyprawiających o szybsze bicie serca. Na dodatek mamy również wątek miłosny, ale nie gra on głównych skrzypiec.

Podsumowując, z całego serca Wam ją polecam! Nie zawiedziecie się. Ja z niecierpliwością wyczekuję drugiego tomu!

Wspięła się na konia za Raidenem i przywarła do niego mocno całym ciałem, pozwalając mu się o siebie oprzeć. Objęła go w pasie jednym ramieniem, a drugim złapała mocno wodze. Niemal do krwi zagryzła dolną wargę, przysięgając sobie nie myśleć teraz o tej nieoczekiwanej bliskości. To nie miało już znaczenia. Nie mogła go przecież zostawić. Miała wobec niego dług krwi.
– Postaraj się nie spaść – szepnęła mu wprost do ucha, licząc na to, że jest nadal przytomny.
– Postaraj się nie zginąć – odparł, choć nuta ironii była tak słaba jak jego głos.

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu: