"Samobójca" Agnieszka Ziętarska

  

Można powiedzieć, że prawie wszystkie problemy z dziecięcą psychiką zależne są od rodziców...

Tytuł: Samobójca

Autor: Agnieszka Ziętarska

Strony: 330

Bohater/ka:  Flora/Feliks

Wydawnictwo: Dlaczemu

Flora to zwyczajna dziewczyna z kwiatowej dzielnicy, której życie nie jest, jak to mówią, usłane różami. Usiłuje podnieść się po śmierci brata, ale seria niepowodzeń sprawia, że zamyka się w szczelnej, grubej skorupie, której nie jest w stanie ruszyć żaden terapeuta. Jej rodzina powoli się rozpada, a wyrzuty sumienia zjadają ją od wewnątrz. W końcu znajduje pocieszenie, jak myśli, wyłącznie w swojej wyobraźni. Jednak rzeczywistość wkrótce ją zaskakuje. Poznaje irytującego młodzieńca, który całkowicie zmienia jej dotychczasowe życie, pokazując przy okazji, jak wygląda prawdziwa miłość. Felis nie jest człowiekiem, a Niezmiennym i posiada jeden z czterech wyjątkowych talentów. To dorastający, beztroski chłopak, przed którym przyszłość stoi otworem. Nie boi się ryzyka i co ważniejsze, zna przyszłość Flory. Czy ta wiedza pomoże mu zmienić jej przeznaczenie? Czy poniesiona cena nie będzie przypadkiem zbyt wysoka? (Opis - Lubimy Czytać) 

Nie powinnam tak zbliżać się do nikogo. Nie zasłużyłam na to, żeby czuć chociaż namiastkę szczęścia.

Flora, to skrzywdzona przez los nastolatka. Jest w ostatniej klasie prywatnego liceum. Wszyscy uczniowie są bogaci, lecz ona jest tylko bogata  w doświadczenia i przykrości. Gdy pewnego dnia pada ofiarą przemądrzałych dziewczyn, czuje, że to będzie ciężki rok. Nie wie jednak, że gdy wchodzi w układ z Feliksem, przystojnym mężczyzną, który ją intryguje, ale i mocno irytuje, całe jej dotychczasowe życie zmieni się już na zawsze.

Flora straciła swojego ukochanego brata, o którego śmierć oskarża ją cała bliska rodzina. Rodzice dziewczyny się rozwiedli, ojciec również ma pretensje o śmierć syna, a matka oddaje się pracy nie mając dla córki czasu. Odrzucona przez wszystkich i nieistotna.

Flora to dobra dziewczyna, ale gdy pojawiają się problemy woli uciec, niż się z nimi zmierzyć. Jednak nie przeszkadzało mi to w polubieniu jej. Rozumiałam ją. Nie miała łatwo i czasem była tak zagubiona, że nie wiedziała, jak się zachować. Była samotna, smutna, obojętna. Przeżywała swoją stratę równie mocno, ale nikt się nią nie interesował. W ogólnym rozrachunku to dobra, skrzywdzona, ale pozytywna postać.

Feliks na początku zachowywał się jak arogancki dupek. Odzywał się niezbyt miło do Flory, dogadywał jej. Ale to wszystko też dlatego, że wiedział kim ona dla niego jest. Ona jest Duszą, on Niezmiennym, który ma jej pomóc. A wiadomo, Dusza nie może o tym wiedzieć. Ba! Przebywanie blisko siebie nie jest również dobrym posunięciem. A tymczasem on zauważa w niej nie tylko Duszę, ale kobietę, piękną, ale również mocno skrzywdzoną. Pomaga jej uporać się z wrednymi dziewczynami. Ale gdy wszystko idzie za daleko, trzeba podjąć odpowiednie środki, by przeżyć. Feliks ma dwóch oddanych przyjaciół, którzy pójdą za nim w ogień. Dzięki ich „układowi” stają się także przyjaciółmi Flory.

Styl autorki od razu przypadł mi do gustu. Wczytałam się bez problemu i zaczęłam poznawać nowy i niezwykły świat. Fabuła również była dobrze przemyślana, a my nie pogubiliśmy się w wydarzeniach. Mieliśmy punkt widzenia zarówno Flory jak i Feliksa, więc z łatwością poznaliśmy obydwoje bohaterów.

Okładka jest prosta, ale pasuje ona do treści książki.

Ta książka to istna bomba emocji. Mamy tutaj zapomnienie o dziecku, odrzucenie oraz stawianie go na dalszym miejscu. To smutne, ale tak często prawdziwe, gdy wydarzy się coś złego, a nikt nie patrzy na to, że dziecku potrzeba bezpieczeństwa i miłości. Szczególnie w tak trudnej sytuacji.

Nasze serce bije szybciej, gdy Feliks z przyjaciółmi robią coś nielegalnego, za co mogą stracić bycie Niezmiennymi. To była spora dawka adrenaliny.

Dodatkowo w tym wszystkim mamy ogrom miłości. Zakazanej. Pięknej. Smutnej. Ich miłość nie miała prawa się wydarzyć, a jednak się to stało. Pośród tylu mężczyzn i kobiet połączyła ich prawdziwa miłość. Pokochali się i starali się nie odrzucić tej miłości, lecz trwać w niej.

Samobójca to cudowna książka, która bardzo mnie zachwyciła. Z niecierpliwością czekam na drugi tom, by poznać dalsze losy uroczych bohaterów. Z całego serca Wam ją polecam!

Nie powinnam tak zbliżać się do nikogo. Nie zasłużyłam na to, żeby czuć chociaż namiastkę szczęścia.

Za możliwość przeczytania dziękuję Dominice Smoleń oraz Wydawnictwu: