"Walcząc z ciszą" Aly Martinez

- (...) Siedziałbym w ciszy do końca swojego pieprzonego życia, jeśli oznaczałoby to możliwość zaopiekowania się Wami.
Kiedy skończyłem, z jej oczu płynęły łzy. Nie chciała, żebym cierpiał... rozumiałem ją. Ale tu chodziło o moje życie. Cierpienie było gwarantowane. Poczucie bezpieczeństwa nie.

Tytuł: Walcząc z ciszą

Autor: Aly Martinez

Seria: On the Ropes

Tłumaczenie: Anna Kuksinowisz

Strony: 325

Bohaterowie: Till/Eliza

Wydawnictwo: NieZwykłe

Dla większości ludzi dźwięk jest pojęciem abstrakcyjnym. Spędzamy całe życie, próbując odciąć się od szumu, żeby móc skupić się na tym, co uważamy za ważne. Ale co, jeśli – gdy jasność umysłu zostaje przypłacona zupełną ciszą – to ten niewyraźny szmer w tle staje się czymś, za co oddałoby się wszystko?

Od zawsze byłem wojownikiem. Mając rodziców, którzy cudem nie trafili do więzienia, i dwóch młodszych braci, którzy niemal zostali oddani do rodzin zastępczych, zyskałem umiejętności w unikaniu ciosów, jakie zadaje życie. Dorastając, nie miałem niczego, co mógłbym nazwać swoim, ale od chwili, kiedy spotkałem Elizę Reynolds, to właśnie ona należała do mnie. Stałem się kompletnie uzależniony od niej oraz ucieczki do rzeczywistości, którą sobie nawzajem zapewnialiśmy. Przez lata spotykaliśmy się z różnymi ludźmi, ale nie było nocy, żebym nie usłyszał jej głosu.

Nie zaplanowałem spotkania miłości swojego życia w wieku trzynastu lat. Tak samo jak tego, że jako dwudziestojednolatek zacznę stopniowo tracić słuch. Ale i tak spotkały mnie obie z tych rzeczy. A teraz prowadzę najcięższą walkę swojego życia i znalazłem się na skraju porażki. Walczę o swoją karierę. Walczę z obezwładniającą ciszą. Walczę dla niej. Każdej nocy, kiedy tuż przed zaśnięciem opuszcza ją świadomość, wzdycha. Chyba właśnie to jest dźwięk, którego będzie mi brakowało najbardziej. (Opis wydawcy)

Nienawidziłem swojego życia i wszystkiego, czym było... a w szczególności czym nie było.
Bóg mnie przeklął. Zostałem skazany na powolne pogrążanie się w ciszy. Teraźniejszość mnie drażniła i prześladowała tym wszystkim, co w końcu utracę. Jeszcze zanim mój pieprzony ojciec chciał wydać na mnie wyrok śmierci, tylko po to, by uratować swoją skórę, już i tak tonąłem w oceanie życia. Walczyłem o każdy haust powietrza. Gdy tylko wyłaniałem się nad powierzchnię wody, wypełniając swoje płuca nadzieją i determinacją, by przetrwać kolejny dzień, coś wpychało mnie z powrotem w odmęty...
Za każdym razem głębiej.

Książki Wydawnictwa Niezwykłego biorę w ciemno. Jeszcze żadna mnie nie zawiodła i mam nadzieję, że tak będzie nadal. Walcząc z ciszą skusiło mnie opisem i okładką. Tak naprawdę nie spodziewałam się takiej historii. Sięgając po nią miałam w głowie całkiem inne wyobrażenie o niej. Cieszę się, że się pomyliłam.

Till Page od dziecka nie miał w życiu łatwo. Rodzice nie interesowali się za bardzo nim ani jego braćmi. Matka potrafiła wyjść z domu na dłuższy czas i zostawić ich samych. Nie mieli też pieniędzy. W wieku 13 lat Till poznaje Elizę. Ich azylem jest opuszczone mieszkanie, w którym spędzają każdą wolną chwilę. Tam mogą być sobą i nie muszą niczego udawać. Poza nim, w szkole nawet ze sobą nie rozmawiają. Gdy Eliza zaczyna się z kimś spotykać, Till jest zazdrosny, ale nie mówi nic o tym dziewczynie. Przecież są przyjaciółmi. Mija kilka lat, dojrzewają i wszystko się zmienia.

Mijają lata a dzieciaki stają się dorosłe. Muszą zmierzyć się z przeciwnościami losu i przestać żyć fantazją. Eliza staje na wysokości zadania, lecz Till nadal chce pozostać w świecie fantazji. Boi się, że rzeczywistość wszystko zniszczy.

Pokochałam styl autorki od pierwszych zdań. Już na samym początku książka przepełniona jest mnóstwem emocji, a z każdą kolejną stroną jest tego więcej. Nie sposób oderwać się od czytania, bo chcemy dowiedzieć się, co czeka braci Page i ich anioła stróża Elizę.

Elizo, kompletnie nie mam pojęcia jakim cudem się we mnie zakochałaś, ale zupełnie szczerze mogę powiedzieć - nieważne co się stanie od tej chwili, ten fakt na zawsze pozostanie największym osiągnięciem w moim życiu.

Okładka jest dość niepozorna. Mamy umięśnionego mężczyznę, ale nic nie wskazuje na to, że ta książka to emocjonalny rollercoaster.

Co do bohaterów, to pokochałam ich wszystkich. Eliza to cudowna, skromna, dobra dziewczyna, która pomimo tego jakie miała dzieciństwo, jest w stanie pokochać i zaopiekować się braćmi. Gdyby nie ona mieliby naprawdę ciężko. Till to duży chłopiec, który żyje w świecie fantazji. Jednak z drugiej strony jest odpowiedzialny za braci i ich utrzymanie. Boks staje się dla niego i braci wszystkim.

Całość wypada naprawdę dobrze. Nie spodziewałam się takiej dawki emocji. A Till i Eliza od początku mieli pod górkę. Czy dane im będzie cieszyć się szczęściem?

Ta książka nie jest zwykła i banalna. Jest tak piękna, a zarazem smutna, że nie sposób jej nie pokochać. Nie spodziewałam się, że świat boksu tak mi się spodoba. To historia o miłości, ale nie tylko tej romantycznej. To też miłość braterska. To historia o podnoszeniu się z kolan i walce do utraty sił. Walce dla ukochanych osób. Dobro innych ponad swoje, to jest właśnie bezwarunkowa miłość. Polecam Wam tą książkę z całego serca. Przygotujcie chusteczki i pamiętajcie, że już niedługo historia Flinta. Ja czekam z niecierpliwością.

Właśnie w ten sposób działaliśmy. Bez przerwy docinaliśmy sobie nawzajem i śmialiśmy się otwarcie. Kiedy walczyli, sędziowałam. Naprawdę było idealnie.
Byliśmy rodziną.

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję Wydawnictwu: