"Diabolika" S. J. Kincaid

“Często myślę, że władza jest najbardziej szkodliwą substancją we wszechświecie.”

Tytuł: Diabolika

Seria: Diabolika (tom 1)

Autor: S. J. Kincaid

Tłumaczenie: Anna Gralak

Strony: 411

Bohater/ka: Nemezis

Wydawnictwo: Moondrive

Diaboliki nie znają litości. Diaboliki są silne. Ich przeznaczeniem jest zabijać w obronie człowieka, dla którego zostały wyhodowane. Nic więcej się nie liczy.

Wyglądamy jak ludzie. Jesteśmy agresywni, zdolni do bezgranicznego okrucieństwa i absolutnej lojalności. Właśnie dlatego jesteśmy strażnikami zamożnych rodzin.

Służę córce senatora, Sidonii, którą traktuję jak siostrę. Zrobiłabym dla niej wszystko. Teraz, aby ją ochronić, muszę udawać, że nią jestem, zachowując w tajemnicy moje zdolności. Wśród bezwzględnych polityków walczących o władzę w imperium odkryłam w sobie cechę, której zawsze mi odmawiano – człowieczeństwo.

Mam na imię Nemezis i jestem diaboliką. Czy mogę zostać iskrą, która rozbłyśnie w mroku imperium?

“Może tylko skorpion jest w stanie uratować skorpiona.”

Tą książkę zdobyłam już jakiś czas temu, ale chwilę poczekała na swoją kolej. Czytałam różne opinie i niektórym się podobała, a niektórym nie. Chciałam sama sprawdzić, czy przypadnie mi do gustu.

Pierwsze rozdziały mnie trochę nudziły. Przeczytałam około 100 stron i niewiele się działo. Zwątpiłam i odłożyłam na jakiś miesiąc. Jednak jak coś zaczynam, to chce to skończyć. Moje drugie podejście opłaciło się, ponieważ w końcu coś zaczęło się dziać. Akcja nabrała tempa i czytało się dość szybko. Chciałam poznać zakończenie i zobaczyć jak potoczą się losy bohaterów. Takiego zakończenia się nie spodziewałam.

Nemezis jest maszyną do zabijania, a tak naprawdę więcej w niej z człowieka niż z maszyny. Jej życie poświęcone jest jednej osobie, Sydonii. To ona jest jej centrum wszystkiego i to ją ma chronić, za wszelką cenę. Wybiera się na audiencję do cesarza zamiast niej. I to właśnie tam zacznie się dziać.

“Nie zamierzałam tak po prostu zniknąć w pustce, jakbym nigdy nie istniała. Nie zamierzałam pogodzić się z tym, że jestem kimś gorszym od ludzi tylko dlatego, że tak mnie zaprojektowali.”

Akcja dzieje się w kosmosie. Władza nie chce, by społeczeństwo się kształciło. Są fanatykami, a wszelkie niesubordynacje są tłumione a sprawcy karani. Nemezis przez senatora, ojca Sydonii trafia w sam środek walki o tron, w świat intryg i polityki, której nie rozumie. Co z tego wyniknie? Jak poradzi sobie osoba niezdolna do uczuć?

Świetną postacią jest Tyrus. Uważany za szaleńca, tak naprawdę nim nie jest. No może trochę :-D Jego tok myślenia i działania zasługują na pełen zachwyt. Żyje tylko dlatego, że udaje szaleńca. Wszystkich członków jego rodziny wymordowano, a on został ogłoszony następcą tronu, tylko dlatego, że nikt nie oddałby mu władzy.

“Kiedy następnym razem pokażemy się publicznie, będę musiał cię pocałować. Pomyślałem, że powinienem cię uprzedzić, żebyś nie była zaskoczona. Nie chciałbym, żebyś złamała mi kark.”

Okładka biała, motyl na tle. Minimalistyczna, ale całkiem w porządku.

Styl pisania nie najgorszy. Trochę za dużo opisów a za mało dialogów. Jednak od połowy czyta się szybko.

Na koniec dodam, że gdybym nie dała jej szansy nie poznałabym zakończenia tej historii. Może nie jest to książka pozbawiona wad, ale ma też swoje zalety. Polecam na oderwanie się od spraw codziennych i zanurzenie się w świecie fantastyki.

“Z drugiej strony zawsze uważałam, że miłość to najbardziej nietrwała rzecz we wszechświecie. Wybucha, płonie, a potem zwyczajnie gaśnie…”